Przyszły proboszcz parafii Brudzew (1963-1973) urodził się 20 lipca 1911 r.

w Zagórowie w powiecie konińskim, jako syn Feliksa i Jadwigi z d. Pawłowska. Wychowany w pobożnej rodzinie dostrzegł w sobie powołanie do kapłaństwa,

które spełniło się. Jako wikariusz rozpoczął pracę duszpasterską w parafii Stawiszyn, potem w Koninie.

Wojna to trudny rozdział - gehenna. Aresztowany przez gestapo, trafił do obozu w Kunau, a następnie do Szczypiorna koło Kalisza, skąd uciekł do rodzinnego Zagórowa. W 1941 był wikariuszem w parafii Chełmce koło Kalisza, 6 października 1941 roku został ponownie aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau. Otrzymał numer obozowy 28495. W stanie wielkiego wyczerpania fizycznego doczekał jednak wyzwolenia, które nastąpiło 29 kwietnia 1945 roku.

Na mocy nominacji biskupa Karola Radońskiego z dnia 9 listopada 1945 roku. objął administrację parafii Rychnów koło Kalisza, w 1958 roku przeniesiony na stanowisko administratora parafii Grzymiszew, 5 lipca 1963 roku przeszedł do parafii Brudzew, gdzie objął obowiązki proboszcza.

Zaangażował się w prace remontowo - konserwatorskie na terenie parafii. Z jego inicjatywy, we wrześniu 1963 roku, w kościele parafialnym pw. św. Mikołaja odświeżone zostały barokowe ołtarze - główny i boczny św. Małgorzaty oraz ambona. Uwieńczył powodzeniem starania zmierzające do wybudowania dzwonnicy przy kościele parafialnym. Przeprowadził regotyzację świątyni i radiofonizację kościoła parafialnego.

Dla upamiętnienia pomordowanych w obozach koncentracyjnych, przy północnej ścianie świątyni, wybudował kaplicę obozową z umieszczonym w niej hasłem „Nigdy więcej wojny”. Prace konserwatorsko – remontowe przeprowadził także przy drugiej brudzewskiej świątyni - kościele pw. św. Ducha.

       Zawsze pogodny i uśmiechnięty cieszył się ogromnym szacunkiem i sympatią swoich parafian. Nabyta w obozie koncentracyjnym choroba czyniła jednak coraz szersze postępy. Zmarł 1 maja 1973 roku, został pochowany w rodzinnym Zagórowie. Jak wspominał ksiądz Opałko:

„Odszedł z grona kapłanów diecezji, kapłan męczennik za wiarę i Ojczyznę. Kochający wszystkich i kochany przez wszystkich, którzy go znali. Kochał Boga, któremu służył, kapłanów, dla których zawsze miał czas i uśmiech, gdy go odwiedzali, kochał ptaki i kwiaty, których zawsze było wokół niego pełno. Takim był ksiądz Henryk Fiwek, który zrozumiał, że Bogu i ludziom trzeba służyć z radością”.

                                                                                    Ryszard Kaszyński

                                                                       Towarzystwo Przyjaciół Brudzewa

PS

Dla tych, którzy chcą wiedzieć więcej: www.facebook.com/fiwek

Kim byli protoplaści rodu FIWEK, skąd i kiedy przybyli? Być może ich nazwisko brzmiało inaczej – VIEWEG, VIEHWEG, VIWEG…Ślady tego rodu odnajdujemy w Ostrowie Wielkopolskim, Kaliszu, Błaszkach, Brzeźno, Sieradzu, Rzgowie, Łodzi, Pabianicach, Zagórowie, Kole, Warszawie, a także w USA i Wielkiej Brytanii…

Załączona galeria zdjęć jest uzupełnieniem artykułu (autor M. Kaszyński) opublikowanego w „Wieściach Gminnych” z grudnia 2021 r., gdzie pomyłkowo prezentowano zdjęcie ks. Liśkiewicza zamiast Fiwka.